هاله ای از غبار پیرامون منظومه ی دوتایی

مجموعه ی دوتایی ستاره گان BD+20 307 بخاطر داشتن مقادیر زیادی گرد و غبار در اطراف خود برای ستاره شناسان بسیار برجسته است. هاله ی گرد و غبار گرمی که این مجموعه را احاطه کرده باعث می شود این مجموع در دید فروسرخ بسیار درخشان شود. اطراف ستاره های جوانی که تنها چند میلیون سال سن دارند می توان چنین هاله هایی را یافت که سیارات در آنها شکل می گیرند، ولی عمر BD+20 307 به چند میلیارد سال می رسد که قابل قیاس با منظمومه ی خورشیدی خودمان است. میزان این گرد و غبار آنقدر زیاد است که انگار دو جسم در ابعاد سیارات – برای مثال در ابعاد زمین و زهره – در سیستم BD+20 307 با هم برخورد کرده باشند.; این یادآور رمان علمی تخیلی کلاسیکی با نام «وقتی جهان ها برخورد می کنند» است که چنین برخوردهایی را چون فاجعه ای توصیف می کند. از این که بگذریم وجود چنین برخوردی در سیستم یک منظومه ی دوتایی نزدیک به هم نشان می دهد مجموعه های سیاره ای می توانند حتی در کنار ستارگان دوتایی نیز شکل بگیرند. مجموعه ی BD+20 307 در صورت فلکی حمل قرار دارد و نزدیک به 300 سال نوری از ما فاصله دارد.