یافت آثار حیات محبوس در بلور های نمک

فرشته آرایش: تا کنون تحقیقات زیادی برای شناخت بهتر پیشینه ی حیات صورت گرفته است. گروهی از دانشمندان در نیومکزیکوی امریکا در یک بررسی آثاری از حیات را در آب محبوس در شبکه ی بلوری نمک طعام یافته اند. نتایج این تحقیق به درک و شناخت آثار حیات و جستجوی آنها در سیارات دیگر هم کمک می کند. برای مثال مدتی پیش روح، یکی از کاوشگر های دوقلوی مریخ، دررون یک دهانه ی برخوردی، آثاری از وجود نمک یافت که در آن زمان خبری نا امید کننده برای مشتاقان پیدا کردن آثار حیات روی مریخ به حساب آمد.

نمک خوراکی به طور طبیعی به عنوان سنگ نمک در طبیعت وجود دارد. داخل این بلورها قطره های آبی وجود دارد که برای محققان بسیار با ارزش هستند. در واقع بلورهای سنگ نمک در پروسه ای تبخیری پدید می آیند و در حین شکل گیری شبکه ی بلوری مقداری از مایع اطرافشان را در خود نگه می دارند. این بسته های آب می تواند در درون بلورهای نمک طعام برای مدت های طولانی ایمن بمانند. بسته های آبی که در مطالعات اخیر بررسی شدند، 250 میلیون سال قدمت داشته اند. محققان دریافته اند که مقدار بسیار زیادی رشته های سلولز در این آب وجود دارد. سلولز در بافت بسیاری از سلول های زنده وجود دارد. برای نمونه در دیواره های سلولی مقادیر زیادی سلولز وجود دارد. سلولز فقط بوسیله ارگانیزم های زنده تولید می شود. به عبارت دیگر وجود سلولز را می توان نشانی از وجود حیات دانست. به علاوه سلولز بررسی شده در نیومکزیکو، قدیمیترین میکرومولکول زیستی است که تا کنون تجزیه شده. به همین دلیل می توان این ملکول های 250 میلیون سال پیش را دریچه ای در تاریخ حیات دانست. اگر سلولز بتواند در نمک طعام برای مدت بسیار طولانی باقی بماند، این امکان می تواند برای سلول های مشابه هم وجود داشته باشد، حتی در سیارات دیگر. اگر ساختار حیات در دنیاهای دیگر همانند زمین باشد، ممکن است ارگانیزم های آنها هم مکانیزمی مشابه سلولز را بکار برند و برای مدت طولانی حفظ شوند. پس مولکول ها می توانند میلیون ها سال سالم بمانند حتی اگر سیاره شان دیگر برای زندگی مناسب نباشد. دانشمندان امیدوارند که بتوانند نمونه های قدیمی تری از نمک طعام را پیدا کرده و مورد بررسی قرار دهند. اگر مطالعات آینده موفق باشند بلورهای نمک طعام می توانند یک منبع مهم برای شناسایی آینده مریخ و در ورای آن تمام جاهای دیگر باشد.