حلقه ای وسیع

در صورت فلکی نوازندگان آسمان، چنگ رومی(شلیاق)، اثری آشنا برای منجمان نیمکره ی شمالی(فارسی) وجود دارد. سحابی حلقه ای (M57) در این صورت فلکی فاصله ای حدود 2000 سال نوری از ما دارد. حلقه ی مرکزی این سحابی در حدود یک سال نوری وسعت دارد. در این تصویر عمیق که در از روی هم گذاشتن تصاویر به دست آمده از دو تلسکوپ متفاوت به دست آمده لایه های بیرونی دیگری نیز دیده می شوند که بسیار دورتر از ستاره ی مرکزی در حال بسط یافتن در فضا هستند. بدون شک در این سحابی سیاره ای زیبا که به خوبی آن را می شناسیم(فارسی)، گاز های درخشان را سیارات پدید نیاورده اند! بلکه لایه های گوناگون مواد که در حال پخش شدن در فضا هستند از مرگ یک ستاره ی خورشید مانند پدید آمده اند. برای ثبت درخشش اتم های هیدروژن در این تصویر، بیش از 16 ساعت نوردهی در طول موج باریک صورت گرفته است. رنگ های آّی و سبزی که در عکس مشخص است حاصل درخشش اتم های اکسیژن است که دمایی بالاتر از دمای حلقه دارند. همچنین سمت راست تصویر می توان کهکشان مارپیچی IC 1296 را هم دید.